Alabora...

Bodrum katında bir pencereden sızan ışık hüzmesi gibiydi,
Yırtıyordu karanlığı
Ama önümü değil sadece hedefimi gösteriyordu
Tutunmak istiyordum o ışığa
Olmuyordu.
Sonra bir hayale sarıldığımı fark ettim.
Gökkuşağına ulaşmaya çalışan çocukların yaptığı gibi haybeden bir işti yaptığım.
Hedefimi siktir edip önüme bakmaya karar verdim.
Rüzgarı ve rotası olmayan bir gemiydim artık.
Sadece alabora olmamaya çalışıyordum.