Sonbahar Yaprakları..



İçimde bir sıkkınlık, bıkkınlık!
Gene bir güz sancısı.
Unutulan yüzler, tutulmayan sözler, gerçekleşmeyen hedefler…
İnsanda ister istemez bir farkındalık gelişiyor
Her sene tekrarlanan.
Ağaçlardan düşen sarı yaprakları gördükçe
ben de 
“bir gün o yaprak gibi yaşam kaynağımdan kopacağım”
duygusu 
daha bir tatlı sert bir hale geliyor.
Çok kısa
Evet çok kısa bir zaman diliminde
Herhangi bir şeyden 
Pişmanlık duymaya bile vakit bulamadan
Bir yaprağın toprağın üzerine düşmesi gibi
Düşeceğiz.
Düştüğümüzde ne ruhumuz için söylenen ağıtların,
Ne de ritüellerin bir faydası olmayacak.
Gene de 
Var olmak
ve 
Bunun farkında olup, yaşamaya çalışmanın
Akıntıya karşı kürek çekmek misali
Bir değeri var benim için.
İşte bu değer için içiyorum
Şerefe!

1 yorumlar:

Anonymous Adsız said...

Unutulan yüzler, tutulmayan sözler, gerçekleşmeyen hedefler…

9:41 ÖS  

Yorum Gönder

<< Home